"Podaj łapkę misiu" - Krystyna Głuszko
Bohaterem jest miś Kostuś. Woli bawić się sam.
Chodzi nad rzeczkę czytać książki. Pewnego dnia, kiedy potrzebuje pomocy, pojawia się Kuba, zajączek.
Kostuś i Kuba zostają przyjaciółmi. Kuba pomaga misiowi przetrwać wizytę u lekarza, bo misiu boi się wszystkiego, co nowe, nieznane,
namawia go na wyjście z domu w słoneczny dzień, pomimo, że światło go drażni,
zabiera go do wesołego miasteczka, pomimo, że miś nie lubi hałasu.
"- Bo ja się boję głośnych dźwięków i tłumów, a tam właśnie tak było. Żaby rechotały pięknie, ale mnie to bolało. Zaczęło mi dudnić w głowie i zrobiło się słabo. Poza tym drażni mnie mocne światło, a wtedy mocno świeciło słońce. Od słoneczka dziwnie boli mnie głowa i czuję niepokój. Poza tym było ciasno, a ja nie lubię, jak mnie ktoś dotyka. Czuję się wtedy bardzo, bardzo źle. Aj, zajączku, ja najlepiej czuję się w swoim domku."
Jest też moment, w którym to zajączek potrzebuje przyjaciela.
I jak, to w bajkach bywa pojawia się ktoś, kto może spełnić życzenie misia
W sytuacjach próby i Kostek, i Kuba, zachowają się, jak prawdziwi przyjaciele.
Kostek zaczyna chodzić do szkoły, pomimo swoich ograniczeń, świetnie sobie radzi z nauką. A nawet pomaga kolegom w nauce
"I Kostek pogodził się ze swoją odmiennością. Tak, jest inny, ale nie gorszy. Życie utrudnia mu coś, co nazywa się Zespół Aspergera (to trudne słowo, ale można mówić krótko Aspi). To sprawia, że bardzo wiele rzeczy mu przeszkadza, ale za to doskonale się uczy. Widzi więcej szczegółów, a niektóre z nich są naprawdę piękne. (...)
Bo wiecie... misie Aspi mogą początkowo Was denerwować, ponieważ są inne, ale można je polubić za to, że są prawdomówne, wytrwałe i zawsze dotrzymują słowa."
Na końcu książki autor zamieścił "charakterystykę" misiów Aspi.
